ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Με αφορμή λοιπόν την εκπομπή της ΕΡΤ2 ''Εισαι νέος έχεις λόγο'' θα αναφερθώ στην απολιτικοποίηση των νέων στις μέρες μας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο μόνος πρωθυπουργός από την εποχή της μεταπολίτευσης που θα εκλεγεί χωρίς να έχει τάξει <<λαγούς με πετραχήλια>> στους πάντες.
Αρχικά πρόκειται για έναν άνθρωπο λογικό, δεν είναι αιθεροβάμων , είναι άριστος γνώστης των οικονομικών ως επιστήμη αλλά και πρακτικών ζητημάτων που σχετίζονται με την δομή του κράτους.
Είναι πρακτικό μυαλό με πολυετή εμπειρία στην πολιτική αλλά και στη επαγγελματική ζωή. Δέν έχει εμμονές με πρόσωπα και καταστάσεις, πιστεύει στην αξιοκρατία και είναι τεχνοκράτης.
Το κυριότερο ; έχει μια τεράστια οικογενειακή παρακαταθήκη που τον καθιστά υπεύθυνο και αξιόπιστο τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές επίπεδο, διότι είνα μεγάλη υπόθεση να είσαι γιός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που ήταν παρών στα πολιτικά δρώμενα της χώρας για τουλάχιστον 50 χρόνια.
Κατάφερε να ανανεώσει την Νέα Δημοκρατία αλλά και την λίστα των υποψηφίων του κατα 80% με την προσθήκη πολλών νέων ανθρώπων, που έχουν επαγγελματική και ακαδημαϊκή κατάρτιση σε όλους τους τομείς.
Είναι ένας φιλελεύθερος πολιτικός που θα κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στις δομές του κράτους, ώστε να μειωθεί η γραφειοκρατία και να γίνει η χώρα μας φιλοεπενδυτική και να αποκτήσει έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό μια για πάντα.
Είναι κατά του κρατισμού και υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, που όλοι οι νοήμονες και ρεαλιστές άνθρωποι γνωρίζουμε πως είναι η μόνη ασφαλής δίοδος που την ευημερία και την κοινωνική προκοπή.
Με λίγα λόγια είναι ο κατάλληλος άνθρωπος την κατάλληλη στιγμή για την Ελλάδα, που έχει τρομακτικά περιθώρια ανάπτυξης και προόδου.
Μιας και πλησιάζει σιγά σιγά η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου έχεις σκεφτεί φίλε/η μου πόσο όμορφα θα ήταν αν όλα αυτά τα συναισθήματα που νιώθεις , οι σκέψεις σου , η τρυφερότητα απέναντι στον σύντροφο σου και αντίστοιχα στη σύντροφο σου να μετατρέπονται σε λόγια και πράξεις όχι μόνο την συγκεκριμένη μέρα ;
Εδώ γεννάται ένα εύλογο ερώτημα, ποιός γιορτάζει πραγματικά στις 14 Φλεβάρη που να το νιώθει και να γεμίσει η καρδιά του από έρωτα και συναισθήματα ; Ζούμε σε μία αμφιταλαντευόμενη εποχή που όλα είναι τόσο αμφίρροπα και πολύ αμφιβάλλω για την πραγματική ουσία του έρωτα και της αγάπης. Κατά την γνώμη μου υπάρχουν κάποιοι γύρω μας που δεν γιορτάζουν την συγκεκριμένη μέρα είτε επειδή δεν έχουν σχέση είτε δεν τους αρέσουν τα δώρα , λουλούδια , σοκολάτες κλπ. Και όμως αυτοί είναι που νιώθουν τα περισσότερα...
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες είναι οι στιγμές που άφησες να περάσουν σαν άνεμος ; Έχεις παλέψει για τις στιγμές που αξίζεις σαν προσωπικότητα ; Έχεις προσπαθήσει να δείς και αισθανθείς την άλλη όψη της λέξης αγάπη και να νιώσεις τον αληθινό έρωτα σε μία παραλία βλέποντας με μία ματιά όλα τα άστρα του ουρανού από το να πας σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο ;
Νιώθεις την διαφορά και την ουσία ;
Την άλλη όψη της ζωής που αξίζεις να ζήσεις την διεκδίκησες ;
Με εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη σε κάθε αναγνώστη
Αλήθεια ξέρετε πόσο θα ήθελα και εγώ να τους φωνάξω προδότες, αναξιοπρεπείς και ανθέλληνες ; μα αυτή τη φορά δεν πρέπει να παίξουμε το παιχνίδι τους.
Μεγάλωσα στην Μακεδονία . Ναί στην Δυτική Μακεδονία μάλιστα ! ( στην περιοχή της Κοζάνης ) αυτή που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας και όχι στην σχετικά νεα Δυτική Βόρεια Μακεδονία. Βέβαια καμία σημασία δεν έχει το τι θα πώ εγώ και ο υπόλοιπος κόσμος οι υπογραφές έπεσαν, η Κυβέρνηση απέδειξε στους γείτονες αλλά και σε όλη την Ευρώπη πως είναι ικανή στην διπλωματία. Υποτίθεται ότι έλυσε ένα θέμα που χρόνια ταλάνιζε την κοινωνία μας. Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ αυτοεξευτελίστηκε αλλά αυτό δεν είναι αρκεί στον Ελληνικό λαό , θα βρεθούν και άλλοι ανεύθυνοι που θα διεκδικήσουν μια καρέκλα στις επόμενες εκλογές.
Η φαιδρή εικόνα του κ. Τσίπρα με τη γραβάτα-δώρο του κ. Ζάεφ δεν επιτρέπει κανένα απολύτως σχόλιο για τα γιγαντιαία ψέματα που τη συνόδευσαν. Εντάξει λοιπόν κ.Τσιπρα μέχρι εδώ,οι Έλληνες δεν εχούν πάθει ανοσία στην ανοησία . Και προσβάλλονται όταν στην θέση του πρωθυπουργού τους αντικρίζουν, δυστηχώς έναν αδίστακτο υποκριτή , επικεφαλής ενός κυνικού θιάσου.
Ελπίζω αυτή η ανοικτή πληγή να επουλωθεί όσο το δυνατό πιο σύντομα. Προς το παρόν ο Αλέξης Τσίπρας είναι ακόμα Πρωθυπουργός της χώρας.
Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ υγιής όταν βρισκόταν Αριστερά από το κέντρο. Το λάθος δεν έγινε τώρα. Το λάθος έγινε το 2015. << Σχόλιο του Γιάννη Ρουσόπουλου>>
Μία εβδομάδα ακριβώς για τήν τελετή έναρξης τών πανελληνίων ,χιλιάδες μαθητές θα ριχτούν και φέτος στη μάχη , όνειρα, προσδοκίες για το μέλλον, αλλά και άγχος, που πολλές φορές οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις.
Καλώς ή κακώς οί πανελλήνιες είναι μία διαδικασία από την οποία κρίνεται, κατά ένα μεγάλο μέρος, η ζωή ενός νέου. Πώς να μην έχεις άγχος; Από εκεί και πέρα, είναι θέμα ανθρώπου. Το κατά πόσο μπορεί κανείς να το διαχειριστεί, να το κάνει δημιουργικό και να μην το αφήσει να "χαντακώσει" την διαδρομή προς τον στόχο, να κάνει την προσπάθειά του όσο καλύτερα γίνεται και να μην αφήσει το άγχος να τον γεμίσει με ηττοπάθεια κι ανασφάλεια. Είναι θέμα ανθρώπου και κατά ένα - εξίσου ίσως - μεγάλο μέρος και θέμα οικογενειακού περιβάλλοντος, το πώς οι γονείς αντιμετωπίζουν το παιδί, που δυσκολεύεται να ελέγξει τα συναισθήματά του.
Είναι σχεδόν αυτονόητο λοιπόν το άγχος, υπό τις συνθήκες αυτές, που υποχρεώνουν τα παιδιά να αποστηθίζουν πληροφορίες, που δεν γίνονται γνώσεις, γιατί η ουσία εξανεμίζεται ακριβώς τις ώρες της εξέτασης. Όμως είναι αλήθεια, δεν χάθηκε ο κόσμος, εάν κάτι δεν πάει καλά. Και ατυχίες συμβαίνουν και αστάθμητοι παράγοντες υπάρχουν. Η ζωή δεν τελειώνει με μία "αποτυχία".
Καί μόλις τελειώσεις ; Η αίσθηση που αφήνει η ανακούφιση, είναι εντονότερη από την ανάμνηση του άγχους. Επιπλέον θα έχεις μπροστά σου ένα ολόκληρο καλοκαίρι να πραγματοποιήσεις όσα στερήθηκες αυτούς τούς ψυχοφθόρους μήνες .
Καλή μας επυτιχία !!
Με αφορμή λοιπόν την εκπομπή της ΕΡΤ2 ''Εισαι νέος έχεις λόγο'' θα αναφερθώ στην απολιτικοποίηση των νέων στις μέρες μας.
Και για να καταλάβω πάντα έτσι ήταν τα πράγματα; Ο σπουδαίος αυτός ελληνικός πολιτισμός που αποτέλεσε λαμπρό παράδειγμα σε κάθε λαό, αντί να χαίρει εκτίμησης, αξίζει να έχει μια τέτοια κατάληξη; Και η απάθεια είναι η λύση του προβλήματος; Και όμως... δεν ήταν πάντοτε έτσι τα πράγματα... Κάποτε η πολιτική σήμαινε προσφορά. Τώρα; Είναι συνυφασμένη με το συμφέρον, τον πλούτο, το κύρος και το γόητρο. Πρώτοι οι Αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν την πολιτική τέχνη, καθώς ήταν ταυτισμένη με την ηθική. Σήμερα, εξαιτίας του "βούρκου", οι νέοι νιώθουν απέχθεια για την πολιτική, με αποτέλεσμα να μην ασχολούνται και τη διακυβέρνησης της χώρας να την αναλαμβάνουν αχρείοι και φαύλοι άτομα που αδιαφορούν για το μέλλον του λαού.
Κύριος παράγοντας της απέχθειας των νέων προς τα κοινά είναι το κλίμα της εποχής, στο οποίο κυριαρχούν η αδικία, η ατιμωρησία, η ανισότητα, η αναξιοκρατία, η ανηθικότητα και η υποκρισία των πολιτικών. Ακόμη, οι πολιτικοί είτε έχουν ξεχάσει τους λόγους εκλογής τους είτε έχουν απορροφηθεί τόσο πολύ από τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, ώστε δεν αντιλαμβάνονται ότι η νεολαία χρειάζεται μέριμνα για να καταφέρει να εξελιχθεί. Επίσης, ρόλο παίζουν και οι προσταγές της «μόδας», για τις οποίες οι νέοι συνηθίζουν να ακολουθούν τη μάζα χωρίς να έχουν επίγνωση των ενεργειών τους. Σημαντική είναι και η ιδεολογική σύγχυση που επικρατεί στις κοινωνίες. Δεν υπάρχει ξεκάθαρος ιδεολογικός προσανατολισμός των κομμάτων, καθώς πολλά από αυτά αντιμετωπίζουν το θέμα της επιβίωσης και αναζητούν καινούργιους ψηφοφόρους.
Πως λοιπόν χαρακτηρίζεται η γενιά μας ; << ά-πολιτική>>
Με αφορμή λοιπόν την εκπομπή της ΕΡΤ2 ''Εισαι νέος έχεις λόγο'' θα αναφερθώ στην απολιτικοποίηση των νέων στις μέρες μας.